English    Türkçe    فارسی   

6
999-1023

  • دیده‌هاشان را به سحر می‌دوختند  ** تا چنین جوهر به خس بفروختند 

  • این گهر از هر دو عالم برترست  ** هین بخر زین طفل جاهل کو خرست  1000

  • پیش خر خرمهره و گوهر یکیست  ** آن اشک را در در و دریا شکیست 

  • منکر بحرست و گوهرهای او  ** کی بود حیوان در و پیرایه‌جو 

  • در سر حیوان خدا ننهاده است  ** کو بود در بند لعل و درپرست 

  • مر خران را هیچ دیدی گوش‌وار  ** گوش و هوش خر بود در سبزه‌زار 

  • احسن التقویم در والتین بخوان  ** که گرامی گوهرست ای دوست جان  1005

  • احسن التقویم از عرش او فزون  ** احسن التقویم از فکرت برون 

  • گر بگویم قیمت این ممتنع  ** من بسوزم هم بسوزد مستمع 

  • لب ببند اینجا و خر این سو مران  ** رفت این صدیق سوی آن خران 

  • حلقه در زد چو در را بر گشود  ** رفت بی‌خود در سرای آن جهود 

  • بی‌خود و سرمست و پر آتش نشست  ** از دهانش بس کلام تلخ جست  1010

  • کین ولی الله را چون می‌زنی  ** این چه حقدست ای عدو روشنی 

  • گر ترا صدقیست اندر دین خود  ** ظلم بر صادق دلت چون می‌دهد 

  • ای تو در دین جهودی ماده‌ای  ** کین گمان داری تو بر شه‌زاده‌ای 

  • در همه ز آیینه‌ی کژساز خود  ** منگر ای مردود نفرین ابد 

  • آنچ آن دم از لب صدیق جست  ** گر بگویم گم کنی تو پای و دست  1015

  • آن ینابیع الحکم هم‌چون فرات  ** از دهان او دوان از بی‌جهات 

  • هم‌چو از سنگی که آبی شد روان  ** نه ز پهلو مایه دارد نه از میان 

  • اسپر خود کرده حق آن سنگ را  ** بر گشاده آب مینارنگ را 

  • هم‌چنانک از چشمه‌ی چشم تو نور  ** او روان کردست بی‌بخل و فتور 

  • نه ز پیه آن مایه دارد نه ز پوست  ** روی‌پوشی کرد در ایجاد دوست  1020

  • در خلای گوش باد جاذبش  ** مدرک صدق کلام و کاذبش 

  • آن چه بادست اندر آن خرد استخوان  ** کو پذیرد حرف و صوت قصه‌خوان 

  • استخوان و باد روپوشست و بس  ** در دو عالم غیر یزدان نیست کس