- I who have torn elephants limb from limb, I who have rubbed the ear of (chastised and vanquished) the ferocious lion—
- من که گاوان را ز هم بدریده‌‌ام ** من که گوش پیل نر مالیده‌‌ام
- Who (what) is a half-witted (feeble) hare, that he should thus throw on the ground (disregard) my behest?” 1155
- نیم خرگوشی که باشد که چنین ** امر ما را افکند او بر زمین
- Abandon the hare's sleep of heedlessness! Give ear, O donkey, to the roaring of this lion!
- ترک خواب غفلت خرگوش کن ** غره‌‌ی این شیر ای خر گوش کن
- The hare's apology.
- عذر گفتن خرگوش
- “Mercy!” cried the hare, “I have an excuse, if thy Lordship's pardon come to my aid.”
- گفت خرگوش الامان عذریم هست ** گر دهد عفو خداوندیت دست
- “What excuse?” said he. “Oh, the shortsightedness of fools! Is this the time for them to come into the presence of kings?
- گفت چه عذر ای قصور ابلهان ** این زمان آیند در پیش شهان
- Thou art an untimely bird: thy head must be cut off. One ought not to hear the excuse of a fool.
- مرغ بی‌‌وقتی سرت باید برید ** عذر احمق را نمی شاید شنید
- The fool's excuse is worse than his crime; the excuse of the ignorant is the poison of every knowledge. 1160
- عذر احمق بدتر از جرمش بود ** عذر نادان زهر هر دانش بود
- Thy excuse, O hare, is devoid of wisdom: what hare am I that thou shouldst put it in my ear?”
- عذرت ای خرگوش از دانش تهی ** من چه خرگوشم که در گوشم نهی
- “O king,” he replied, “account a worthless one to be worthy: hearken to the excuse of one who has suffered oppression.
- گفت ای شه ناکسی را کس شمار ** عذر استم دیده‌‌ای را گوش دار
- In particular, as an alms (thank-offering) for thy high estate, do not drive out of thy way one whose way is lost.
- خاص از بهر زکات جاه خود ** گمرهی را تو مران از راه خود