If he give thee some candy, regard it as poison; if he do a kindness to thy body, regard it as cruelty.
گر ترا قندی دهد آن زهر دان ** گر به تن لطفی کند آن قهر دان
When the (Divine) destiny comes to pass, you see naught but the skin (outward appearance): you do not distinguish enemies from friends.
چون قضا آید نبینی غیر پوست ** دشمنان را باز نشناسی ز دوست
Since the case is thus, begin humble supplication; set about lamenting and glorifying (God) and fasting.1195
چون چنین شد ابتهال آغاز کن ** ناله و تسبیح و روزه ساز کن
Lament continually, crying, “O Thou who well knowest the hidden things, do not crush us beneath the stone of evil contrivance.
ناله می‌‌کن کای تو علام الغیوب ** زیر سنگ مکر بد ما را مکوب
O Creator of the lion, if we have wrought currishness, do not set the lion (to spring) on us from this covert.
گر سگی کردیم ای شیر آفرین ** شیر را مگمار بر ما زین کمین
Do not give to sweet water the form of fire, do not put upon fire the form of water.
آب خوش را صورت آتش مده ** اندر آتش صورت آبی منه
When Thou makest (us) drunken with the wine of Thy wrath, Thou givest to things non-existent the form of existence.”
از شراب قهر چون مستی دهی ** نیستها را صورت هستی دهی
What is (this) drunkenness? That which binds (prevents) the eye from (true) eyesight, so that a (common) stone appears a jewel, and wool (pashm) a jasper (yashm).1200
چیست مستی بند چشم از دید چشم ** تا نماید سنگ گوهر پشم یشم
What is (this) drunkenness? The perversion of the senses, the change of tamarisk-wood into sandal-wood in the (perverted) sight.
چیست مستی حسها مبدل شدن ** چوب گز اندر نظر صندل شدن
Story of the hoopoe and Solomon, showing that when the Divine destiny comes to pass, clear eyes are sealed.
قصه‌‌ی هدهد و سلیمان در بیان آن که چون قضا آید چشمهای روشن بسته شود
When the tent-pavilion was pitched for Solomon, all the birds came to pay him obeisance.
چون سلیمان را سراپرده زدند ** جمله مرغانش به خدمت آمدند