- This subject hath no end. ’Tis late. Hearken (now) to the story of the hare and the lion.
- این سخن پایان ندارد گشت دیر ** گوش کن تو قصهی خرگوش و شیر
- How the hare drew back from the lion when he approached the well.
- پای واپس کشیدن خرگوش از شیر چون نزدیک چاه رسید
- When the lion came near the well, he saw that the hare lagged on the way and stepped back.
- چون که نزد چاه آمد شیر دید ** کز ره آن خرگوش ماند و پا کشید
- He said, “Why have you stepped back? Do not step back, come on!”
- گفت پا واپس کشیدی تو چرا ** پای را واپس مکش پیش اندر آ
- The hare said, “Where is my (power to move a) foot? for (both) hand and foot are gone. My soul trembles and my heart (courage) has fled. 1265
- گفت کو پایم که دست و پای رفت ** جان من لرزید و دل از جای رفت
- Seest thou not the colour of my face (pale) as gold? My colour indeed is giving knowledge of my inward state.
- رنگ رویم را نمیبینی چو زر ** ز اندرون خود میدهد رنگم خبر
- Since God has called the (external) sign (aspect) informative, the eye of the gnostic has remained turned towards the sign.
- حق چو سیما را معرف خوانده است ** چشم عارف سوی سیما مانده است
- Colour and scent are significant like a bell: the neigh of a horse makes (one) acquainted with the horse.
- رنگ و بو غماز آمد چون جرس ** از فرس آگه کند بانگ فرس
- The sound made by any thing conveys knowledge of it, so that you may distinguish the bray of an ass from the creak of a door.
- بانگ هر چیزی رساند زو خبر ** تا بدانی بانگ خر از بانگ در
- Touching the discrimination of persons (one from another), the Prophet said, ‘A man is hidden when his tongue is folded up.’ 1270
- گفت پیغمبر به تمییز کسان ** مرء مخفی لدی طی اللسان
- The colour of the face indicates the state of the heart: have pity on me, implant love of me in thy heart.
- رنگ رو از حال دل دارد نشان ** رحمتم کن مهر من در دل نشان