I sought (to win) His heart with a hundred airs and graces, (but) He made excuses to me (put me off) in disdain.
من دلش جسته به صد ناز و دلال ** او بهانه کرده با من از ملال
I said, “After all, this mind and soul (of mine) are drowned in Thee.” “Begone,” said He, “begone! Do not chant these spells over Me (do not seek thus to beguile Me).
گفتم آخر غرق تست این عقل و جان ** گفت رو رو بر من این افسون مخوان
Do not I know what thought thou hast conceived? O thou who hast seen double, how hast thou regarded the Beloved?
من ندانم آن چه اندیشیده‌‌ای ** ای دو دیده دوست را چون دیده‌‌ای
O gross-spirited one, thou hast held Him in light esteem, because thou hast bought Him very cheaply.1755
ای گران جان خوار دیده ستی و را ** ز آن که بس ارزان خریده ستی و را
He that buys cheaply gives cheaply: a child will give a pearl for a loaf of bread.”
هر که او ارزان خرد ارزان دهد ** گوهری طفلی به قرصی نان دهد
I am drowned in a love (so deep) that therein are drowned the first loves and the last.
غرق عشقی‌‌ام که غرق است اندر این ** عشقهای اولین و آخرین
I have told it summarily, I have not explained it (at length), otherwise both (my power of) causng (thee) to understand and (my) tongue (itself) would be consumed.
مجملش گفتم نکردم ز آن بیان ** ور نه هم افهام سوزد هم زبان
When I speak of “lip,” ’tis the lip (shore) of the Sea; when I say “not,” the intended meaning is “except.”
من چو لب گویم لب دریا بود ** من چو لا گویم مراد الا بود
By reason of (inward) sweetness I sit with sour face: from fullness of speech I am silent,1760
من ز شیرینی نشستم رو ترش ** من ز بسیاری گفتارم خمش
That in the mask of sour-facedness my sweetness may be kept hidden from the two worlds.
تا که شیرینی ما از دو جهان ** در حجاب رو ترش باشد نهان