- Before these clays drink it up, before these winds absorb it,
- پیش از آن کاین خاکها خسفش کنند ** پیش از آن کاین بادها نشفش کنند
- Although, when they absorb it, Thou art able to take it back from them and redeem it. 1885
- گر چه چون نشفش کند تو قادری ** کش از ایشان واستانی واخری
- The drop that vanished in the air or was spilled (on the earth)—when did it flee (escape) from the storehouse of Thy omnipotence?
- قطره‌‌ای کاو در هوا شد یا که ریخت ** از خزینه‌‌ی قدرت تو کی گریخت
- If it enter into non-existence or a hundred non-existences, it will make a foot of its head (will return in headlong haste) when Thou callest it.
- گر در آید در عدم یا صد عدم ** چون بخوانیش او کند از سر قدم
- Hundreds of thousands of opposites are killing their opposites: Thy decree is drawing them forth again (from non-existence).
- صد هزاران ضد ضد را می‌‌کشد ** بازشان حکم تو بیرون می‌‌کشد
- There is caravan on caravan, O Lord, (speeding) continually from non-existence towards existence.
- از عدمها سوی هستی هر زمان ** هست یا رب کاروان در کاروان
- In particular, every night all thoughts and understandings become naught, plunged in the deep Sea; 1890
- خاصه هر شب جمله افکار و عقول ** نیست گردد غرق در بحر نغول
- Again at the time of dawn those Divine ones lift up their heads from the Sea, like fishes.
- باز وقت صبح آن اللهیان ** بر زنند از بحر سر چون ماهیان
- In autumn the myriads of boughs and leaves go in rout into the sea of Death,
- در خزان آن صد هزاران شاخ و برگ ** از هزیمت رفته در دریای مرگ
- (While) in the garden the crow clothed in black like a mourner makes lament over the (withered) greenery.
- زاغ پوشیده سیه چون نوحه‌‌گر ** در گلستان نوحه کرده بر خضر