- He saw ‘Umar and stood fixed in amazement: he resolved to go and began to tremble (with fear).
- مر عمر را دید و ماند اندر شگفت ** عزم رفتن کرد و لرزیدن گرفت
- He said within himself, “O God, help, I beseech thee! The Inspector has fallen upon a poor old harper.”
- گفت در باطن خدایا از تو داد ** محتسب بر پیرکی چنگی فتاد
- When ‘Umar looked on the old man's countenance, he saw him ashamed and pale.
- چون نظر اندر رخ آن پیر کرد ** دید او را شرمسار و روی زرد
- Then ‘Umar said to him, “Fear not, do not flee from me, for I have brought thee glad tidings from God.
- پس عمر گفتش مترس از من مرم ** کت بشارتها ز حق آوردهام
- How often has God praised thy disposition, so that He has made ‘Umar in love with thy face! 2180
- چند یزدان مدحت خوی تو کرد ** تا عمر را عاشق روی تو کرد
- Sit down beside me and do not make separation (between us), that I may say into thine ear the secret (message) from (the Divine) favour.
- پیش من بنشین و مهجوری مساز ** تا به گوشت گویم از اقبال راز
- God sends thee greeting and asks thee how thou farest in thy distress and boundless sorrows.
- حق سلامت میکند میپرسدت ** چونی از رنج و غمان بیحدت
- Lo, here are some pieces of gold to pay for silk. Spend them and come back to this place.”
- نک قراضهی چند ابریشم بها ** خرج کن این را و باز اینجا بیا
- The old man trembled when he heard this, biting his hand and quivering all over,
- پیر لرزان گشت چون این را شنید ** دست میخایید و بر خود میتپید
- Crying, “O God who hast no like!” inasmuch as the poor old man was melted with shame. 2185
- بانگ میزد کای خدای بینظیر ** بس که از شرم آب شد بیچاره پیر