Thou beguilest me with the Name of God in order that thou mayst expose me to shame and confusion.
تو به نام حق فریبی مر مرا ** تا کنی رسوای شور و شر مرا
The Name of God enthralled me, not thy contrivance: thou madest the Name of God a trap: woe to thee!
نام حقم بست نه آن رای تو ** نام حق را دام کردی وای تو
The Name of God will take vengeance from thee on my behalf: I commit my soul and body to the Name of God.
نام حق بستاند از تو داد من ** من به نام حق سپردم جان و تن
Either it will sever the vein of thy life by my stroke, or it will bring thee into a prison as (it has brought) me.’”2340
یا به زخم من رگ جانت برد ** یا که همچون من به زندانت برد
Rough speeches of this sort, (whole) volumes, the woman recited to her youthful husband.
زن از این گونه خشن گفتارها ** خواند بر شوی جوان طومارها
How the man counselled his wife, saying, “Do not look with contempt on the poor, but regard the work of God as perfect, and do not let thy vain thought and opinion of thine own penury cause thee to sneer at poverty and revile the poor.”
نصیحت کردن مرد مر زن را که در فقیران به خواری منگر و در کار حق به گمان کمال نگر و طعنه مزن بر فقر و فقیران به خیال و گمان بی‌‌نوایی خویشتن
“O woman,” said he, “art thou a woman or the father of sorrow? Poverty is (my) pride, and do not thou beat me on the head (lash me with thy reproaches).
گفت ای زن تو زنی یا بو الحزن ** فقر فخر آمد مرا بر سر مزن
Wealth and gold are as a cap to the head: ’tis the bald man that makes a shelter of his cap,
مال و زر سر را بود همچون کلاه ** کل بود او کز کله سازد پناه
(But) he that has curly and beautiful locks is happier when his cap is gone.
آن که زلف جعد و رعنا باشدش ** چون کلاهش رفت خوشتر آیدش
The man of God (the saint) resembles the eye: therefore (his) sight is better bare (unveiled) than covered.2345
مرد حق باشد به مانند بصر ** پس برهنه‌‌ش به که پوشیده نظر
When a slave-dealer offers (slaves) for sale, he removes from the (sound) slave the garment that hides defects.
وقت عرضه کردن آن برده فروش ** بر کند از بنده جامه‌‌ی عیب پوش