- The High God is just, and how should the just behave tyrannously to the dispirited (poor and weak)?
- حق تعالی عادل است و عادلان ** کی کنند استمگری بر بیدلان
- (How should they) give fortune and goods to that one, while they put this one on the fire? 2355
- آن یکی را نعمت و کالا دهند ** وین دگر را بر سر آتش نهند
- May the fire consume him, because he hath this (evil) thought about the Lord who created both worlds.
- آتشش سوزا که دارد این گمان ** بر خدای خالق هر دو جهان
- Is (the saying) ‘Poverty is my pride’ vain and false? No; ’tis thousands of hidden glories and disdains.
- فقر فخری از گزاف است و مجاز ** نی هزاران عز پنهان است و ناز
- Thou in anger hast poured nicknames on me: thou hast called me a catcher (deceiver) of friends and a catcher of snakes.
- از غضب بر من لقبها راندی ** یارگیر و مار گیرم خواندی
- If I catch the snake, I extract its fangs in order that it may not suffer harm by having its head crushed.
- گر بگیرم بر کنم دندان مار ** تاش از سر کوفتن نبود ضرار
- Because those fangs are an enemy to its life, I am making the enemy a friend by means of this skill. 2360
- ز آن که آن دندان عدوی جان اوست ** من عدو را میکنم زین علم دوست
- Never do I chant my spell from (motives of) cupidity: I have turned this cupidity upside down (I have entirely vanquished it).
- از طمع هرگز نخوانم من فسون ** این طمع را کردهام من سر نگون
- God forbid! I desire nothing from created beings: through contentment there is a (whole) world within my heart.
- حاش لله طمع من از خلق نیست ** از قناعت در دل من عالمی است
- Thou, (sitting) on the top of the pear-tree, seest (things) like that: come down from it, that the (evil) thought may not continue.
- بر سر امرودبن بینی چنان ** ز آن فرود آ تا نماند آن گمان