- Thou art talking of bitter separation (from me): do whatever thou wilt, but do not this.
- از فراق تلخ می‌‌گویی سخن ** هر چه خواهی کن و لیکن این مکن
- Thy conscience within thee is a pleader on my behalf, it is a perpetual intercessor with thee in my absence. 2415
- در تو از من عذر خواهی هست سر ** با تو بی‌‌من او شفیعی مستمر
- What pleads within thee for me is thy (noble) nature: from reliance on it my heart sought (to) sin (against thee).
- عذر خواهم در درونت خلق تست ** ز اعتماد او دل من جرم جست
- Have mercy, unbeknown to thyself (without any self-conceit), O angry one, O thou whose nature is better than a hundred maunds of honey.”
- رحم کن پنهان ز خود ای خشمگین ** ای که خلقت به ز صد من انگبین
- In this fashion was she speaking graciously and winningly: meanwhile a (fit of) weeping came upon her.
- زین نسق می‌‌گفت با لطف و گشاد ** در میانه گریه‌‌ای بر وی فتاد
- When the tears and sobs passed beyond bounds—from her who was fascinating even without tears—
- گریه چون از حد گذشت و های های ** زو که بی‌‌گریه بد او خود دل ربای
- There appeared from that rain a lightning-flash (that) shot a spark of fire into the heart of the lonely man. 2420
- شد از آن باران یکی برقی پدید ** زد شراری در دل مرد وحید
- She by whose beauteous face man was enslaved, how will it be when she begins to play the (humble) slave?
- آن که بنده‌‌ی روی خوبش بود مرد ** چون بود چون بندگی آغاز کرد
- She at whose haughtiness thy heart is trembling, how wilt thou fare when she falls a-weeping before thee?
- آن که از کبرش دلت لرزان بود ** چون شوی چون پیش تو گریان شود
- She from whose disdain thy heart and soul are bleeding, how will it be when she turns to entreaty?
- آن که از نازش دل و جان خون بود ** چون که آید در نیاز او چون بود