- And that goat will be a portion reserved for the victorious King at midday,
- و آن بز از بهر میان روز را ** یخنیی باشد شه پیروز را
- And the hare too for supper—(to be) the repast at nightfall of the gracious and bountiful King.”
- و آن دگر خرگوش بهر شام هم ** شب چره‌‌ی این شاه با لطف و کرم
- Said the lion, “O fox, thou hast made justice shine forth: from whom didst thou learn to divide in such a manner?
- گفت ای روبه تو عدل افروختی ** این چنین قسمت ز کی آموختی
- Whence didst thou learn this, O eminent one?” “O King of the world,” he replied, “(I learned it) from the fate of the wolf.”
- از کجا آموختی این ای بزرگ ** گفت ای شاه جهان از حال گرگ
- The lion said, “Inasmuch as thou hast become pledged to love of me, pick up all the three (animals), and take (them) and depart. 3110
- گفت چون در عشق ما گشتی گرو ** هر سه را برگیر و بستان و برو
- O fox, since thou hast become entirely mine, how should I hurt thee when thou hast become myself?
- روبها چون جملگی ما را شدی ** چونت آزاریم چون تو ما شدی
- I am thine, and all the beasts of chase are thine: set thy foot on the Seventh Heaven and mount (beyond)!
- ما ترا و جمله اشکاران ترا ** پای بر گردون هفتم نه بر آ
- Since thou hast taken warning from (the fate of) the vile wolf, thou art not a fox: thou art my own lion.
- چون گرفتی عبرت از گرگ دنی ** پس تو روبه نیستی شیر منی
- The wise man is he that in (the hour of) the shunned tribulation takes warning from the death of his friends.”
- عاقل آن باشد که عبرت گیرد از ** مرگ یاران در بلای محترز
- At that moment the fox uttered a hundred thanksgivings, saying, "(How lucky) that the lion called me up after the wolf. 3115
- روبه آن دم بر زبان صد شکر راند ** که مرا شیر از پی آن گرگ خواند