English    Türkçe    فارسی   

1
3266-3275

  • The season of summer says (to them), “O peoples, behold yourselves when I depart!”
  • فصل تابستان بگوید ای امم ** خویش را بینید چون من بگذرم‌‌

  • The body is boasting of its beauty and comeliness, (while) the spirit, having concealed its glory and pinions and plumes,
  • تن همی‌‌نازد به خوبی و جمال ** روح پنهان کرده فر و پر و بال‌‌

  • Says to it, “O dunghill, who art thou? Through my beams thou hast come to life for a day or two.
  • گویدش ای مزبله تو کیستی ** یک دو روز از پرتو من زیستی‌‌

  • Thy coquetry and prideful airs are not contained in the world (go beyond all bounds), (but) wait till I spring up (and escape) from thee!
  • غنج و نازت می‌‌نگنجد در جهان ** باش تا که من شوم از تو جهان‌‌

  • They whose love warmed thee will dig a grave for thee, they will make thee a morsel for ants and reptiles. 3270
  • گرم‌‌دارانت ترا گوری کنند ** طعمه‌‌ی موران و مارانت کنند

  • That one who many a time in thy presence was dying (with desire for thee) will hold his nose at thy stench.”
  • بینی از گند تو گیرد آن کسی ** کاو به پیش تو همی‌‌مردی بسی‌‌

  • The beams of the spirit are speech and eye and ear: the beam (effect) of fire is the bubbling in the water.
  • پرتو روح است نطق و چشم و گوش ** پرتو آتش بود در آب جوش‌‌

  • As the beam of the spirit falls on the body, so fall the beams of the Abdál on my soul.
  • آن چنان که پرتو جان بر تن است ** پرتو ابدال بر جان من است‌‌

  • When the Soul of the soul withdraws from the soul, the soul becomes even as the soulless (lifeless) body. Know (this for sure)!
  • جان جان چون واکشد پا را ز جان ** جان چنان گردد که بی‌‌جان تن بدان‌‌

  • For that reason I am laying my head (humbly) on the earth, so that she (the earth) may be my witness on the Day of Judgement. 3275
  • سر از آن رو می‌‌نهم من بر زمین ** تا گواه من بود در روز دین‌‌