If the worlds are eighteen thousand and more, these eighteen (thousand) are not subject (accessible) to every eye.
عالم ار هجده هزار است و فزون ** هر نظر را نیست این هجده زبون
“Reveal the mystery, O ‘Alí, thou who art approved (by God), O thou who art (like) the goodliness of a wide expanse after (the oppressive confinement of) evil fate.
راز بگشا ای علی مرتضی ** ای پس سوء القضاء حسن القضاء
Either do thou declare that which thy reason hath found, or I will tell that which hath shone forth on me.
یا تو واگو آن چه عقلت یافته ست ** یا بگویم آن چه بر من تافته ست
From thee it shone forth on me: how shouldst thou hide it? Without tongue thou art scattering light, like the moon.
از تو بر من تافت چون داری نهان ** می‌‌فشانی نور چون مه بی‌‌زبان
But if the moon's orb come to speech, it more quickly leads the night-travellers into the (right) way.3760
لیک اگر در گفت آید قرص ماه ** شب روان را زودتر آرد به راه
They become safe from error and heedlessness: the voice of the moon prevails over the voice of the ghoul.
از غلط ایمن شوند و از ذهول ** بانگ مه غالب شود بر بانگ غول
Inasmuch as the moon (even) without speech is showing the way, when it speaks it becomes light upon light.
ماه بی‌‌گفتن چو باشد رهنما ** چون بگوید شد ضیا اندر ضیا
Since thou art the gate of the city of Knowledge, since thou art the beams of the sun of Clemency,
چون تو بابی آن مدینه‌‌ی علم را ** چون شعاعی آفتاب حلم را
Be open, O Gate, to him that seeks the gate, so that by means of thee the husks may reach the core.
باز باش ای باب بر جویای باب ** تا رسد از تو قشور اندر لباب
Be open unto everlasting, O Gate of Mercy, O Entrance-hall to None is like unto Him.”3765
باز باش ای باب رحمت تا ابد ** بارگاه ما له کفوا أحد