- They all are writhing like fishes on dry land: let loose the water, remove the dam from the stream.
- جمله در خشکی چو ماهی می‌‌تپند ** آب را بگشا ز جو بر دار بند
- O thou like whom there is none in the world, for God's sake, for God's sake, come to the aid of thy people!”
- ای که چون تو در زمانه نیست کس ** الله الله خلق را فریاد رس
- How the vizier refused the request of the disciples.
- دفع گفتن وزیر مریدان را
- He said: “Beware, O ye enslaved by words and talk, ye who seek admonition and discourse (conveyed) by the tongue and (through the) ear. 565
- گفت هان ای سخرگان گفت‌‌وگو ** وعظ و گفتار زبان و گوش جو
- Put cotton-wool in the ear of the low (physical) sense, take off the bandage of (that) sense from your eyes!
- پنبه اندر گوش حس دون کنید ** بند حس از چشم خود بیرون کنید
- The ear of the head is the cotton-wool of the ear of the conscience: until the former becomes deaf, that inward (ear) is deaf.
- پنبه‌‌ی آن گوش سر گوش سر است ** تا نگردد این کر آن باطن کر است
- Become without sense and without ear and without thought, that ye may hear the call (of God to the soul), ‘Return!’”
- بی‌‌حس و بی‌‌گوش و بی‌‌فکرت شوید ** تا خطاب ارجعی را بشنوید
- So long as thou art (engaged) in the conversation of wakefulness, how wilt thou catch any scent of the conversation of sleep?
- تا به گفت‌‌وگوی بیداری دری ** تو ز گفت خواب بویی کی بری
- Our speech and action is the exterior journey: the interior journey is above the sky. 570
- سیر بیرونی است قول و فعل ما ** سیر باطن هست بالای سما
- The (physical) sense saw (only) dryness, because it was born of dryness (earth): the Jesus of the spirit set foot on the sea.
- حس خشکی دید کز خشکی بزاد ** عیسی جان پای بر دریا نهاد
- The journey of the dry body befell on dry land, (but) the journey of the spirit set foot (took place) in the heart of the sea.
- سیر جسم خشک بر خشکی فتاد ** سیر جان پا در دل دریا نهاد