- That company were born of fire: the way of particulars is towards the universal. 875
- هم ز آتش زاده بودند آن فریق ** جزوها را سوی کل باشد طریق
- They were only a fire to consume the true believers: their fire consumed itself like rubbish.
- آتشی بودند مومن سوز و بس ** سوخت خود را آتش ایشان چو خس
- He whose mother is Háwiya (Hell-fire)—Háwiya shall become his cell (abode).
- آن که بوده ست امه الهاویه ** هاویه آمد مر او را زاویه
- The mother of the child is (always) seeking it: the fundamentals pursue the derivatives.
- مادر فرزند جویان وی است ** اصلها مر فرعها را در پی است
- If water is imprisoned in a tank, the wind sucks it up, for it (the wind) belongs to the original (source):
- آب اندر حوض اگر زندانی است ** باد نشفش میکند کار کانی است
- It sets it free, it wafts it away to its source, little by little, so that you do not see its wafting; 880
- میرهاند میبرد تا معدنش ** اندک اندک تا نبینی بردنش
- And our souls likewise this breath (of ours) steals away, little by little, from the prison of the world.
- وین نفس جانهای ما را همچنان ** اندک اندک دزدد از حبس جهان
- The perfumes of our (good) words ascend even unto Him, ascending from us whither God knoweth.
- تا إلیه یصعد أطیاب الکلم ** صاعدا منا إلی حیث علم
- Our breaths soar up with the choice (words), as a gift from us, to the abode of everlastingness;
- ترتقی أنفاسنا بالمنتقی ** متحفا منا إلی دار البقا
- Then comes to us the recompense of our speech, a double (recompense) thereof, as a mercy from (God) the Glorious;
- ثم تاتینا مکافات المقال ** ضعف ذاک رحمة من ذی الجلال