The thirsty man said, “O water, I have two advantages: I will nowise refrain from this work.
تشنه گفت آیا مرا دو فایده است ** من از این صنعت ندارم هیچ دست
The first advantage is (my) hearing the noise of the water, which to thirsty men is (melodious) as a rebeck.
فایدهی اول سماع بانگ آب ** کاو بود مر تشنگان را چون رباب
The noise thereof has become (to me) like the noise of (the trumpet of) Isráfíl: by this (noise) life has been transferred (restored) to one (that was) dead;1200
بانگ او چون بانگ اسرافیل شد ** مرده را زین زندگی تحویل شد
Or (it is) like the noise of thunder in days of spring—from it (the thunder) the garden obtains so many (lovely) ornaments;
یا چو بانگ رعد ایام بهار ** باغ مییابد از او چندین نگار
Or like the days of alms to a poor man, or like the message of deliverance to a prisoner.
یا چو بر درویش ایام زکات ** یا چو بر محبوس پیغام نجات
’Tis like the breath of the Merciful (God) which, without mouth, comes to Mohammed from Yemen;
چون دم رحمان بود کان از یمن ** میرسد سوی محمد بیدهن
Or ’tis like the scent of Ahmad (Mohammed), the Apostle (of God), which in intercession comes to the sinner;
یا چو بوی احمد مرسل بود ** کان به عاصی در شفاعت میرسد
Or like the scent of beauteous, graceful Joseph, (which) strikes upon the soul of lean Jacob.1205
یا چو بوی یوسف خوب لطیف ** میزند بر جان یعقوب نحیف
The other advantage is that, (with) every brick I tear off this (wall), I come (nearer) to running water,
فایدهی دیگر که هر خشتی کز این ** بر کنم آیم سوی ماء معین
Since by diminution of the bricks the high wall becomes lower every time that one is removed.
کز کمی خشت دیوار بلند ** پستتر گردد به هر دفعه که کند