The people could not endure his madness: his fire was carrying off their beards.
خلق را تاب جنون او نبود ** آتش او ریشهاشان میربود
When (that) fire fell on the beards of the vulgar, they bound him and put him in a prison.1390
چون که در ریش عوام آتش فتاد ** بند کردندش به زندانی نهاد
There is no possibility of pulling back this rein, though the vulgar be distressed by this way.
نیست امکان واکشیدن این لگام ** گر چه زین ره تنگ میآیند عام
These (spiritual) kings have seen (themselves in) danger of their lives from the vulgar; for this multitude are blind, and the kings (are) without (a visible) mark.
دیده این شاهان ز عامه خوف جان ** کاین گره کورند و شاهان بینشان
When authority is in the hands of profligates, (a) Dhu ’l-Nún is inevitably in prison.
چون که حکم اندر کف رندان بود ** لاجرم ذو النون در زندان بود
The great king rides alone! Such a unique pearl in the hands of children!
یک سواره میرود شاه عظیم ** در کف طفلان چنین در یتیم
What pearl? (Nay), the Sea hidden in a drop, a Sun concealed in a mote.1395
در چه دریا نهان در قطرهای ** آفتابی مخفی اندر ذرهای
A Sun showed itself as a mote, and little by little uncovered its face.
آفتابی خویش را ذره نمود ** و اندک اندک روی خود را بر گشود
All motes vanished in it; the (whole) world became intoxicated by it and (then) became sober.
جملهی ذرات در وی محو شد ** عالم از وی مست گشت و صحو شد
When the pen (of authority) is in the hand of a traitor, unquestionably Mansúr is on a gibbet.
چون قلم در دست غداری بود ** بیگمان منصور بر داری بود