To kill the cow (the fleshly soul) is the stipulation of (imposed by) the (Súfí) Path, in order that the spirit may be restored to consciousness by the stroke of her tail.1445
گاو کشتن هست از شرط طریق ** تا شود از زخم دمش جان مفیق
Kill most quickly the cow, your fleshly soul, so that the hidden spirit may become alive and conscious.
گاو نفس خویش را زوتر بکش ** تا شود روح خفی زنده و بهش
Resumption of the story of Dhu ’l-Nún, may God sanctify his spirit!
رجوع به حکایت ذو النون
When those persons arrived near him, he shouted, “Hey, who are ye? Take care!”
چون رسیدند آن نفر نزدیک او ** بانگ بر زد هی کیانید اتقوا
They said respectfully, “We are some of thy friends: we have come hither in devotion to ask after thee.
با ادب گفتند ما از دوستان ** بهر پرسش آمدیم اینجا به جان
How art thou, O Sea of manifold intelligence? What aspersion on thy intelligence is this (alleged) madness?
چونی ای دریای عقل ذو فنون ** این چه بهتان است بر عقلت جنون
How should the smoke of the bath-stove attain unto the Sun? How should the ‘Anqá be crushed by the crow?1450
دود گلخن کی رسد در آفتاب ** چون شود عنقا شکسته از غراب
Do not withhold (the truth) from us: explain this matter; we are lovers (of thee): do not behave to us in this fashion.
وامگیر از ما بیان کن این سخن ** ما محبانیم با ما این مکن
One ought not to drive lovers away or dupe them by mask and false pretence.
مر محبان را نشاید دور کرد ** یا به رو پوش و دغل مغرور کرد
Communicate the secret, O King: do not hide thy face in the cloud, O Moon!
راز را اندر میان آور شها ** رو مکن در ابر پنهانی مها
We are loving and true and with wounded (bleeding) hearts: in the two worlds we have fixed our hearts on thee (alone).”
ما محب و صادق و دل خستهایم ** در دو عالم دل به تو در بستهایم