English    Türkçe    فارسی   

2
1715-1724

  • Our King (God) has given permission, (saying), “Commemorate Allah”: He saw us in the fire and gave us light. 1715
  • اذکروا الله شاه ما دستور داد ** اندر آتش دید ما را نور داد
  • He has said, “Although I far transcend your commemoration (of Me), (and although) the pictorial ideas (of human speech) are not suitable to Me,
  • گفت اگر چه پاکم از ذکر شما ** نیست لایق مر مرا تصویرها
  • Yet he that is intoxicated with (pictorial) imagination and fancy will never apprehend My essence without (the help of) similitude.”
  • لیک هرگز مست تصویر و خیال ** در نیابد ذات ما را بی‏مثال‏
  • Bodily commemoration is an imperfect fancy: the Kingly attributes are remote from those (forms of speech).
  • ذکر جسمانه خیال ناقص است ** وصف شاهانه از آنها خالص است‏
  • If any one say of a king, “He is not a weaver,” what praise is this? He (that person) is surely ignorant.
  • شاه را گوید کسی جولاه نیست ** این چه مدح است این مگر آگاه نیست‏
  • How Moses, on whom be peace, took offence at the prayer of the shepherd.
  • انکار کردن موسی علیه السلام بر مناجات شبان‏
  • Moses saw a shepherd on the way, who was saying, “O God who choosest (whom Thou wilt), 1720
  • دید موسی یک شبانی را به راه ** کاو همی‏گفت ای خدا و ای اله‏
  • Where art Thou, that I may become Thy servant and sew Thy shoes and comb Thy head?
  • تو کجایی تا شوم من چاکرت ** چارقت دوزم کنم شانه سرت‏
  • That I may wash Thy clothes and kill Thy lice and bring milk to Thee, O worshipful One;
  • جامه‏ات شویم شپشهایت کشم ** شیر پیشت آورم ای محتشم‏
  • That I may kiss Thy little hand and rub Thy little foot, (and when) bedtime comes I may sweep Thy little room,
  • دستکت بوسم بمالم پایکت ** وقت خواب آید بروبم جایکت‏
  • O Thou to whom all my goats be a sacrifice, O Thou in remembrance of whom are my cries of ay and ah!”
  • ای فدای تو همه بزهای من ** ای به یادت هیهی و هیهای من‏