Put out of thine ear the cotton of evil suggestion, that the cries from heaven may come into thine ear.
پنبهی وسواس بیرون کن ز گوش ** تا به گوشت آید از گردون خروش
Purge thy two eyes from the hair of defect, that thou mayst behold the garden and cypress-plot of the world unseen.
پاک کن دو چشم را از موی عیب ** تا ببینی باغ و سروستان غیب
Eject the phlegm from thy brain and nose, that the wind of God may come into the centres of thy (spiritual) sense of smell.1945
دفع کن از مغز و از بینی زکام ** تا که ریح الله در آید در مشام
Do not leave (in thyself) any trace of fever and bile, that thou mayst get from the world the taste of sugar.
هیچ مگذار از تب و صفرا اثر ** تا بیابی از جهان طعم شکر
Remedium virilitatis adhibe neu virilitate carens cucurreris, that a hundred kinds of fair ones may come forth. [Cure (your) manhood and don’t run around impotently, that a hundred kinds of fair ones may come forth.]
داروی مردی کن و عنین مپوی ** تا برون آیند صد گون خوب روی
Tear the fetter, which is the body, from the foot of thy soul, so that it may race round the arena.
کندهی تن را ز پای جان بکن ** تا کند جولان به گرد آن چمن
Take off the shackle of avarice from thy hands and neck: seize (and enjoy) a new fortune in the old heaven.
غل بخل از دست و گردن دور کن ** بخت نو دریاب در چرخ کهن
And if thou art unable (to do that), fly to the Ka‘ba of (Divine) grace: lay thy helplessness before the Helper.1950
ور نمیتانی به کعبهی لطف پر ** عرضه کن بیچارگی بر چارهگر
Lamentation and weeping are a mighty stock-in-trade (resource); the Universal Mercy is the mightiest nurse (to comfort and cherish).
زاری و گریه قوی سرمایهای است ** رحمت کلی قویتر دایهای است
The nurse and mother seeks a pretext (for giving relief): (she waits to see) when her child will begin to weep.
دایه و مادر بهانه جو بود ** تا که کی آن طفل او گریان شود