- That inquirer shouted to him once more, “Come (hither), I have one question left, O sovereign king.”
- باز بانگش کرد آن سایل بیا ** یک سؤالم ماند ای شاه کیا
- He rode back in this direction. “Say what it is,” he cried, “as quick as you can, for yonder child has enraptured my heart.”
- باز راند این سو بگو زودتر چه بود ** که ز میدان آن بچه گویم ربود
- Said the other, “O king, with such intelligence and erudition (as thou hast), what dissimulation is this? What acting is this? Oh, ’tis a marvel!
- گفت ای شه با چنین عقل و ادب ** این چه شیداست این چه فعل است ای عجب
- Thou transcendest the Universal Intellect in (thy power of) elucidation. Thou art a sun: how art thou hid in madness?”
- تو ورای عقل کلی در بیان ** آفتابی در جنون چونی نهان
- He replied, “These rascals are proposing to make me Cadi in this their city. 2420
- گفت این اوباش رایی میزنند ** تا در این شهر خودم قاضی کنند
- I raised objections, (but) they said to me, ‘Nay, there is none so learned and accomplished as thou.
- دفع میگفتم مرا گفتند نی ** نیست چون تو عالمی صاحب فنی
- Whilst thou art in existence, it is unlawful and wicked that any one inferior to thee should cite Prophetic Traditions in the office of Cadi.
- با وجود تو حرام است و خبیث ** که کم از تو در قضا گوید حدیث
- Permission is not (given) in the Law, that we should appoint one less than thee as (our) prince and leader.’
- در شریعت نیست دستوری که ما ** کمتر از تو شه کنیم و پیشوا
- By this necessity I was made distraught and mad (in appearance), but inwardly I am just the same as I was.
- زین ضرورت گیج و دیوانه شدم ** لیک در باطن همانم که بدم
- My intelligence is the (hidden) treasure, and I am the ruin (which covers it); if I display the treasure, (then) I am mad (indeed). 2425
- عقل من گنج است و من ویرانهام ** گنج اگر پیدا کنم دیوانهام