- When (how) may it be that anger shall again become clemency? This is not extraordinary (as proceeding) from thy grace, O venerable one.
- کی بود که حلم گردد خشم نیز ** نیست این نادر ز لطفت ای عزیز
- To praise any one present is (a cause of) embarrassment; on this account I am purposely using the name of Moses, like this.
- مدح حاضر وحشت است از بهر این ** نام موسی میبرم قاصد چنین
- Otherwise, how should Moses deem it right that I make mention of anybody before thee?
- ور نه موسی کی روا دارد که من ** پیش تو یاد آورم از هیچ تن
- Our covenant hath been broken hundreds and thousands of times; Thy covenant, like a mountain, stands firm and stable. 2495
- عهد ما بشکست صد بار و هزار ** عهد تو چون کوه ثابت برقرار
- Our covenant is straw and subject to every wind (of passion); Thy covenant is a mountain, and even more than a hundred mountains.
- عهد ما کاه و به هر بادی زبون ** عهد تو کوه و ز صد که هم فزون
- By the truth of that power (which is Thine), have some mercy upon our mutability, O Ruler of (all) mutations!
- حق آن قوت که بر تلوین ما ** رحمتی کن ای امیر لونها
- We have seen ourselves (as we really are) and our shame. Put us not to further trial, O King,
- خویش را دیدیم و رسوایی خویش ** امتحان ما مکن ای شاه بیش
- So that (by sparing us) Thou wilt have concealed other disgraces, O Bounteous One whose help we implore!
- تا فضیحتهای دیگر را نهان ** کرده باشی ای کریم مستعان
- Thou art infinite in beauty and perfection; we are infinite in wrongness and error. 2500
- بیحدی تو در جمال و در کمال ** در کژی ما بیحدیم و در ضلال
- Direct Thy infinity, O Bounteous One, upon the infinite wrongness of a handful of vile wretches (such as we are).
- بیحدی خویش بگمار ای کریم ** بر کژی بیحد مشتی لئیم