English    Türkçe    فارسی   

2
256-265

  • Beware! Do not hearken to the blandishments of the bad friend: espy the snare, do not walk securely on the earth.
  • عشوه‏های یار بد منیوش هین ** دام بین ایمن مرو تو بر زمین‏
  • See the hundred thousand devils who utter Lá hawl! O Adam, in the serpent behold Iblís!
  • صد هزار ابلیس لاحول آر بین ** آدما ابلیس را در مار بین‏
  • He gives (you) vain words, he says to you, “O my soul and beloved,” that he may strip the skin off his beloved, like a butcher.
  • دم دهد گوید ترا ای جان و دوست ** تا چو قصابی کشد از دوست پوست‏
  • He gives vain words that he may strip off your skin: woe to him that tastes opium from (the mouth of) enemies.
  • دم دهد تا پوستت بیرون کشد ** وای او کز دشمنان آفیون چشد
  • He lays his head at your feet (in flattery) and butcher-like gives (you) vain (wheedling) words, that he may shed your blood miserably. 260
  • سر نهد بر پای تو قصاب‏وار ** دم دهد تا خونت ریزد زار زار
  • Like a lion, hunt your prey yourself: leave (pay no heed to) the blandishment of stranger or kinsman.
  • همچو شیری صید خود را خویش کن ** ترک عشوه‏ی اجنبی و خویش کن‏
  • Know that the regard of the base is like that servant; ’tis better to have nobody (as your friend) than (to accept) the flattery of nobodies (worthless people).
  • همچو خادم دان مراعات خسان ** بی‏کسی بهتر ز عشوه‏ی ناکسان‏
  • Do not make your home in (other) men's land: do your own work, don't do the work of a stranger.
  • در زمین مردمان خانه مکن ** کار خود کن کار بیگانه مکن‏
  • Who is the stranger? Your earthen body, for the sake of which is (all) your sorrow.
  • کیست بیگانه تن خاکی تو ** کز برای اوست غمناکی تو
  • So long as you are giving your body greasy (rich) and sweet (food), you will not see fatness in your (spiritual) essence. 265
  • تا تو تن را چرب و شیرین می‏دهی ** جوهر خود را نبینی فربهی‏