So long as the thought of the Friend is in our inmost hearts, (all) our work is to serve (Him) and yield up our lives.’”
تا خیال دوست در اسرار ماست ** چاکری و جان سپاری کار ماست
Wheresoever the candle of tribulation hath been lighted, hundreds of thousands of loving souls are burnt.
هر کجا شمع بلا افروختند ** صد هزاران جان عاشق سوختند
Those lovers that are within the house (and nigh unto Him) are (as) moths to the candle of the face of the Friend.2575
عاشقانی کز درون خانهاند ** شمع روی یار را پروانهاند
O heart, go where they are bright toward thee and are as a coat of mail to thee against afflictions,
ای دل آن جا رو که با تو روشناند ** وز بلاها مر ترا چون جوشناند
And give thee a place within their souls, that they may fill thee with wine, like a cup.
ز آن میان جان ترا جا میکنند ** تا ترا پر باده چون جامی کنند
Take thy abode within their souls: O radiant full-moon, make thy home in the sky!
در میان جان ایشان خانه گیر ** در فلک خانه کن ای بدر منیر
Like Mercury, they will open the book of the heart, that they may reveal mysteries unto thee.
چون عطارد دفتر دل واکنند ** تا که بر تو سرها پیدا کنند
Stay beside thy kinsfolk––how art thou roaming abroad? Cleave to the perfect Moon if thou art a piece of the moon.2580
پیش خویشان باش چون آوارهای ** بر مه کامل زن ار مه پارهای
What is the (cause of the) part’s keeping aloof from its whole? What is (the cause of) all this mixture with (that which is) diverse?
جزو را از کل خود پرهیز چیست ** با مخالف این همه آمیز چیست
Behold how the genus hath become species in the process (of differentiation): behold how the unseen things have become visible in (their) escape (from occultation).
جنس را بین نوع گشته در روش ** غیبها بین گشته عین از پرتوش