Before the seers, daub thy face with dirt! Act haughtily (towards them) notwithstanding such a stinking state (as thou art in)!
پیش بینایان حدث در روی مال ** ناز میکن با چنین گندیده حال
The Shaykh quickly threw his needle into the sea, and with a loud voice called for the needle.3225
شیخ سوزن زود در دریا فگند ** خواست سوزن را به آواز بلند
Myriads of Divine fishes—in the lips of each fish a needle of gold—
صد هزاران ماهی اللهیی ** سوزن زر در لب هر ماهیی
Lifted their heads from God's sea, saying, “Take, O Shaykh, God's needles.”
سر بر آوردند از دریای حق ** که بگیر ای شیخ سوزنهای حق
He turned his face towards him (the Amír) and said to him, “O Amír, is the kingdom of the heart (spirit) better, or such a despicable kingdom (as I once possessed)?”
رو بدو کرد و بگفتش ای امیر ** ملک دل به یا چنان ملک حقیر
This (miracle) is the outward sign, this is nothing: wait till you enter the inward (shrine and) see (what is there)!
این نشان ظاهر است این هیچ نیست ** تا بباطن در روی بینی تو بیست
From the garden they bring to town (only) a branch: how should they carry thither the (whole) garden and orchard?—3230
سوی شهر از باغ شاخی آورند ** باغ و بستان را کجا آن جا برند
Especially, a Garden whereof this heaven is (but) one leaf; nay, that is the kernel, and this world) is as the husk.
خاصه باغی کاین فلک یک برگ اوست ** بلکه این مغز است وین عالم چو پوست
(If) you are not stepping on (briskly) towards that Garden, seek more scent, and get rid of (your) rheum,
بر نمیداری سوی آن باغ گام ** بوی افزون جوی و کن دفع زکام
In order that that scent may draw your soul (thither); in order that that scent may become the light of your eyes.
تا که آن بو جاذب جانت شود ** تا که آن بو نور چشمانت شود