Every moment, in the rose-garden of thanksgiving to God, it will produce a hundred (sweet) notes, like the nightingale,
هر زمان در گلشن شکر خدا ** او بر آرد همچو بلبل صد نوا
Singing, “O Thou that deliverest me from evil qualities! O Thou that makest a hell Paradise!
کای رهاننده مرا از وصف زشت ** ای کننده دوزخی را تو بهشت
Thou puttest light in a piece of fat; Thou, O Self-sufficing One, givest (the sense of) hearing to a bone.”3290
در یکی پیهی نهی تو روشنی ** استخوانی را دهی سمع ای غنی
What connexion have those concepts (e.g. sight and hearing) with the body? What connexion has the apprehension of things with (their) names?
چه تعلق آن معانی را به جسم ** چه تعلق فهم اشیا را به اسم
The word is like the nest, and the meaning is the bird: the body is the riverbed, and the spirit is the rolling water.
لفظ چون وکرست و معنی طایر است ** جسم جوی و روح آب سایر است
It is moving, and you say it is standing: it is running, and you say it is keeping still.
او روان است و تو گویی واقف است ** او دوان است و تو گویی عاکف است
If you see not the movement of the water through the fissures (channels) of earth—(yet it is moving): what are the sticks and straws (ever appearing) anew on it?
گر نبینی سیر آب از خاکها ** چیست بر وی نو به نو خاشاکها
Your sticks and straws are the forms (ideas) of thought: (these) virgin forms are always coming on anew.3295
هست خاشاک تو صورتهای فکر ** نو به نو در میرسد اشکال بکر
The surface of the water and stream of thought, as it rolls, is not without sticks and straws, (some) pleasing and (some) unsightly.
روی آب جوی فکر اندر روش ** نیست بیخاشاک محبوب و وحش
The husks on the surface of this rolling water have sped along from the fruits of the Invisible Garden.
قشرها بر روی این آب روان ** از ثمار باغ غیبی شد دوان