- گر ز من آگاه بودی این عدو ** کی ندا کردی که آن کفتار کو
- The statement of a certain individual that God most High would not punish him for sin, and Shu‘ayb’s answer to him.
- دعویکردن آن شخص که خدای تعالی مرا نمیگیرد به گناه و جواب گفتن شعیب علیه السلام مر او را
- In the time of Shu‘ayb a certain man was saying, “God hath seen many a fault from me.
- آن یکی میگفت در عهد شعیب ** که خدا از من بسی دیده ست عیب
- How many sins and trespasses hath He seen me commit! And (still), God in His kindness does not punish me.” 3365
- چند دید از من گناه و جرمها ** و ز کرم یزدان نمیگیرد مرا
- In answer to him God most High by the mysterious way spoke clearly into the ear of Shu‘ayb,
- حق تعالی گفت در گوش شعیب ** در جواب او فصیح از راه غیب
- Saying, “(Tell him), Thou hast said, ‘How many sins have I committed! And (still) God in His kindness hath not punished me for my trespasses.’
- که بگفتی چند کردم من گناه ** و ز کرم نگرفت در جرمم اله
- Thou art saying the opposite and reverse (of the truth), O fool, O thou that hast abandoned the road and taken to the wilderness!
- عکس میگویی و مقلوب ای سفیه ** ای رها کرده ره و بگرفته تیه
- How oft, how oft do I chastise thee, and thou unaware! Thou art lying (bound) in chains from head to foot.
- چند چندت گیرم و تو بیخبر ** در سلاسل ماندهای پا تا به سر
- Thy rust, coat on coat, O black pot, hath marred the visage of thy heart. 3370
- زنگ تو بر تویت ای دیگ سیاه ** کرد سیمای درونت را تباه
- Layers of rust have collected upon thy heart, so that it hath become blind to (the spiritual) mysteries.”
- بر دلت زنگار بر زنگارها ** جمع شد تا کور شد ز اسرارها
- If that smoke should beat upon a new pot, the traces of it would show, though it were (only as much as) a barley-corn,
- گر زند آن دود بر دیگ نوی ** آن اثر بنماید ار باشد جوی