- You regarded yourself as speaking (confidentially) with God. Oh, (there is) many a one that becomes separated (from God) by this opinion. 340
- هم سخن دیدی تو خود را با خدا ** ای بسا کاو زین گمان افتد جدا
- Although the King sit with you on the ground, know yourself and sit better (with more decorum and reverence).
- گر چه با تو شه نشیند بر زمین ** خویشتن بشناس و نیکوتر نشین
- The falcon said, “O King, I am penitent, I am converted, I am embracing Islam anew.
- باز گفت ای شه پشیمان میشوم ** توبه کردم نو مسلمان میشوم
- He whom Thou makest drunken and pot-valiant—if from drunkenness he walk crookedly, do Thou accept his excuse.
- آن که تو مستش کنی و شیر گیر ** گر ز مستی کج رود عذرش پذیر
- Though my talons are gone, when thou art mine I tear off the forelock of the sun;
- گر چه ناخن رفت چون باشی مرا ** بر کنم من پرچم خورشید را
- And though my wings are gone, when Thou art kind to me the heavenly sphere loses its play (ceases to revolve). 345
- ور چه پرم رفت چون بنوازیم ** چرخ بازی گم کند در بازیم
- If Thou bestow a belt on me, I will uproot the mountain; if Thou give me a pen, I will break the banners.
- گر کمر بخشیم که را بر کنم ** گر دهی کلکی علمها بشکنم
- After all, my body is not inferior to (that of) a gnat: with my wings I confound the kingdom of Nimrod.
- آخر از پشه نه کم باشد تنم ** ملک نمرودی به پر بر هم زنم
- Suppose me to be (as) the flocks of (small) birds in weakness, suppose every one of my enemies to be as the elephant,
- در ضعیفی تو مرا بابیل گیر ** هر یکی خصم مرا چون پیل گیر
- (Yet if) I cast a baked (clay) pellet the size of a hazelnut, my pellet in its effect is like (equal to) a hundred mangonels (ballistas).”
- قدر فندق افکنم بندق حریق ** بندقم در فعل صد چون منجنیق