The falcon said, “O King, I am penitent, I am converted, I am embracing Islam anew.
باز گفت ای شه پشیمان میشوم ** توبه کردم نو مسلمان میشوم
He whom Thou makest drunken and pot-valiant—if from drunkenness he walk crookedly, do Thou accept his excuse.
آن که تو مستش کنی و شیر گیر ** گر ز مستی کج رود عذرش پذیر
Though my talons are gone, when thou art mine I tear off the forelock of the sun;
گر چه ناخن رفت چون باشی مرا ** بر کنم من پرچم خورشید را
And though my wings are gone, when Thou art kind to me the heavenly sphere loses its play (ceases to revolve).345
ور چه پرم رفت چون بنوازیم ** چرخ بازی گم کند در بازیم
If Thou bestow a belt on me, I will uproot the mountain; if Thou give me a pen, I will break the banners.
گر کمر بخشیم که را بر کنم ** گر دهی کلکی علمها بشکنم
After all, my body is not inferior to (that of) a gnat: with my wings I confound the kingdom of Nimrod.
آخر از پشه نه کم باشد تنم ** ملک نمرودی به پر بر هم زنم
Suppose me to be (as) the flocks of (small) birds in weakness, suppose every one of my enemies to be as the elephant,
در ضعیفی تو مرا بابیل گیر ** هر یکی خصم مرا چون پیل گیر
(Yet if) I cast a baked (clay) pellet the size of a hazelnut, my pellet in its effect is like (equal to) a hundred mangonels (ballistas).”
قدر فندق افکنم بندق حریق ** بندقم در فعل صد چون منجنیق
Moses came to battle with his one rod and made an onset against Pharaoh and (all) his swords.350
موسی آمد در وغا با یک عصاش ** زد بر آن فرعون و بر شمشیرهاش
Every Prophet who by himself has knocked at that door (and besought God to help him) has alone (single-handed) fought (victoriously) against the whole world.
هر رسولی یک تنه کان در زده ست ** بر همه آفاق تنها بر زده ست