- O (thou who resemblest) Moses, thou art garrulous. Go far off, or else be dumb with me and blind!
- موسیا بسیار گویی دور شو ** ور نه با من گنگ باش و کور شو
- And if thou goest not, but remainest sitting (here) in despite (of me), thou art gone in reality and severed (from my company).”
- ور نرفتی وز ستیزه شستهای ** تو به معنی رفتهای بگسستهای
- When suddenly you commit an act of (legal) impurity in the ritual prayer, it (the prayer) says to you, “Go speedily to purify yourself”;
- چون حدث کردی تو ناگه در نماز ** گویدت سوی طهارت رو به تاز
- And if you go not, you will be moving (exerting yourself) in vain; verily your prayer is gone beforehand (already), O misguided man! 3520
- ور نرفتی خشک جنبان میشوی ** خود نمازت رفت بنشین ای غوی
- Go to them that are your mates, (them) that are enamoured of your discourse and thirsting for it.
- رو بر آنها که هم جفت تواند ** عاشقان و تشنهی گفت تواند
- One who keeps watch is superior to those who slumber: the (spiritual) fish have no need of one who keeps watch.
- پاسبان بر خوابناکان بر فزود ** ماهیان را پاسبان حاجت نبود
- Those who wear clothes look to the launderer, (but) the soul of the naked hath (Divine) illumination as its adornment.
- جامه پوشان را نظر بر گازر است ** جان عریان را تجلی زیور است
- Either withdraw (and turn) aside from the naked, or like them become free from body-garments.
- یا ز عریانان به یک سو باز رو ** یا چو ایشان فارغ از تن جامه شو
- And if you cannot become wholly naked, make your garments less, so that you may tread the middle path. 3525
- ور نمیتانی که کل عریان شوی ** جامه کم کن تا ره اوسط روی
- How the dervish excused himself to the Shaykh.
- عذر گفتن فقیر به شیخ
- Then the dervish told the Shaykh how the case stood, and coupled excuses with the discharge of that obligation.
- پس فقیر آن شیخ را احوال گفت ** عذر را با آن غرامت کرد جفت