- That which is the object of love is not the form, whether it be love for (the things of) this world or yonder world.
- آن چه معشوق است صورت نیست آن ** خواه عشق این جهان خواه آن جهان
- That which you have come to love for its form—why have you abandoned it after the spirit has fled?
- آن چه بر صورت تو عاشق گشتهای ** چون برون شد جان چرایش هشتهای
- Its form is still there: whence (then) this satiety (disgust)? O lover, inquire who your beloved (really) is. 705
- صورتش بر جاست این سیری ز چیست ** عاشقا واجو که معشوق تو کیست
- If the beloved is that which the senses perceive, every one that has senses would be in love (with it).
- آن چه محسوس است اگر معشوقه است ** عاشق استی هر که او را حس هست
- Inasmuch as constancy is increased by that (spiritual) love, how is constancy altered (impaired) by the (decay of the material) form?
- چون وفا آن عشق افزون میکند ** کی وفا صورت دگرگون میکند
- The sunbeam shone upon the wall: the wall received a borrowed splendour.
- پرتو خورشید بر دیوار تافت ** تابش عاریتی دیوار یافت
- Why set your heart on a piece of turf, O simple man? Seek out the source which shines perpetually.
- بر کلوخی دل چه بندی ای سلیم ** واطلب اصلی که تابد او مقیم
- You who are in love with your intellect, deeming yourself superior to worshippers of form, 710
- ای که تو هم عاشقی بر عقل خویش ** خویش بر صورت پرستان دیده بیش
- That (intellect) is a beam of (Universal) Intellect (cast) on your sense-perception; regard it as borrowed gold on your copper.
- پرتو عقل است آن بر حس تو ** عاریت میدان ذهب بر مس تو
- Beauty in humankind is like gilding; else, how did your sweetheart become (as ugly as) an old ass?
- چون زر اندود است خوبی در بشر ** ور نه چون شد شاهد تو پیر خر