- And to this other one he said, “Good! you are a clever lad: in truth you are a hundred slaves, not one.
- وین دگر را گفت خه تو زیرکی ** صد غلامی در حقیقت نه یکی
- You are not such as your fellow-servant declared: that envious one would (fain) have made me cold to (disgusted with) you, 875
- آن نهای که خواجهتاش تو نمود ** از تو ما را سرد میکرد آن حسود
- (For) he said that you are thievish and dishonest and ill-behaved, immoral and infamous and so forth.”
- گفت او دزد و کژ است و کژنشین ** حیز و نامرد و چنان است و چنین
- The slave said, “He (my fellow-servant) has always been veracious; I have not seen any one so truthful as he is.
- گفت پیوسته بده ست او راست گو ** راست گویی من ندیده ستم چو او
- Veracity is inborn in his nature; whatever he says, I do not say it is void (of truth).
- راست گویی در نهادش خلقتی است ** هر چه گوید من نگویم تهمتی است
- I deem not that good-minded one malicious: I (rather) suspect my own person.
- کژ ندانم آن نکو اندیش را ** متهم دارم وجود خویش را
- Maybe, he sees in me faults I do not see in myself, O King.” 880
- باشد او در من ببیند عیبها ** من نبینم در وجود خود شها
- Any one saw his own faults before (seeing those of others) —how should he be unconcerned with correcting himself?
- هر کسی گر عیب خود دیدی ز پیش ** کی بدی فارغ خود از اصلاح خویش
- These people (of the world) take no heed of themselves, O father: consequently they blame one another.
- غافلند این خلق از خود ای پدر ** لاجرم گویند عیب همدگر
- O idolater (dualist), (if) I do not behold my own face (reality), I behold thy face and thou beholdest mine.
- من نبینم روی خود را ای شمن ** من ببینم روی تو تو روی من