- O you who have jumped away from some smoke and fallen into a fire, you who have sought a mouthful (of food) and become a mouthful for a snake,
- ای ز دودی جسته در ناری شده ** لقمه جسته لقمه‌ی ماری شده
- (Story of the people of Sabá and how prosperity made them forward.)
- قصه‌ی اهل سبا و طاغی کردن نعمت ایشان را و در رسیدن شومی طغیان و کفران در ایشان و بیان فضیلت شکر و وفا
- You have not read the story of the people of Sabá, or you have read it and seen (heard) naught but the echo.
- تو نخواندی قصه‌ی اهل سبا ** یا بخواندی و ندیدی جز صدا
- The mountain itself (which produces the echo) is not aware of the echo: the mind of the mountain hath no way (of access) to the meaning.
- از صدا آن کوه خود آگاه نیست ** سوی معنی هوش که را راه نیست
- Without ear and mind, it goes on making a noise; when you are silent, it also becomes silent.
- او همی بانگی کند بی گوش و هوش ** چون خمش کردی تو او هم شد خموش
- God bestowed on the people of Sabá much ease—myriads of castles and palaces and orchards. 285
- داد حق اهل سبا را بس فراغ ** صد هزاران قصر و ایوانها و باغ
- (But) those bad-natured ones rendered no thanks for that (bounty): in fidelity they were less than dogs.
- شکر آن نگزاردند آن بد رگان ** در وفا بودند کمتر از سگان
- When to a dog there comes from the door a piece of bread, he will gird up his loins at the door.
- مر سگی را لقمه‌ی نانی ز در ** چون رسد بر در همی‌بندد کمر
- He will become the watcher and guardian of the door, even though violence and hard treatment befall him.
- پاسبان و حارس در می‌شود ** گرچه بر وی جور و سختی می‌رود
- Still will he stay and abide at that door: he will deem it ingratitude to prefer another.
- هم بر آن در باشدش باش و قرار ** کفر دارد کرد غیری اختیار
- And (again), if a strange dog come by day or night (to a quarter of the town), the dogs there will at once teach him a lesson, 290
- ور سگی آید غریبی روز و شب ** آن سگانش می‌کنند آن دم ادب