A young man said to Moses, “Teach me the language of the animals,
گفت موسی را یکی مرد جوان ** که بیاموزم زبان جانوران
That perchance from the voice of animals and wild beasts I may get a lesson concerning my religion.
تا بود کز بانگ حیوانات و دد ** عبرتی حاصل کنم در دین خود
Since the languages of the sons of Adam are entirely for the sake of (acquiring) water and bread and renown,
چون زبانهای بنی آدم همه ** در پی آبست و نان و دمدمه
It may be that the animals have a different care, (namely), that of taking thought for the hour of passing away (from this world).”
بوک حیوانات را دردی دگر ** باشد از تدبیر هنگام گذر
“Begone,” said Moses; “abandon this vain desire, for this (desire) holds (involves) much danger before and behind.3270
گفت موسی رو گذر کن زین هوس ** کین خطر دارد بسی در پیش و پس
Seek the lesson and the (spiritual) wakefulness (which you want) from God, not from books and speech and words and lips.”
عبرت و بیداری از یزدان طلب ** نه از کتاب و از مقال و حرف و لب
The man became more eager in consequence of the refusal which he (Moses) made to him: a man always becomes more eager from being refused (what he craves).
گرم‌تر شد مرد زان منعش که کرد ** گرم‌تر گردد همی از منع مرد
He said, “O Moses, since thy light has shone forth, whatever was a thing has gained (its) thinginess from thee.
گفت ای موسی چو نور تو بتافت ** هر چه چیزی بود چیزی از تو یافت
’Tis not worthy of thy bounty, O generous one, to disappoint me of this object of desire.
مر مرا محروم کردن زین مراد ** لایق لطفت نباشد ای جواد
At this time thou art the vicegerent of God: it will be despair (for me) if thou prevent me.”3275
این زمان قایم مقام حق توی ** یاس باشد گر مرا مانع شوی