As (for example) Satan became the hundred-and-first in the army (of the Quraysh) and spake beguiling words, saying, “Verily, I am a protector for you.”
همچو شیطان در سپه شد صد یکم ** خواند افسون که اننی جار لکم
When the Quraysh had assembled at his bidding, and the two armies confronted each other,
چون قریش از گفت او حاضر شدند ** هر دو لشکر در ملاقان آمدند
Satan espied a host of angels on a road beside the ranks of the Faithful.
دید شیطان از ملایک اسپهی ** سوی صف مومنان اندر رهی
(He espied) those troops that ye saw not, drawn up in ranks; and from terror his soul became (like) a fire-temple.
آن جنودا لم تروها صف زده ** گشت جان او ز بیم آتشکده
Turning on his heel, he began to retreat, saying, “I behold a marvellous host”—4040
پای خود وا پس کشیده می‌گرفت ** که همی‌بینم سپاهی من شگفت
That is, “I fear God: I have no help from Him. Get ye gone! Verily, I see what ye see not.”
ای اخاف الله ما لی منه عون ** اذهبوا انی اری ما لاترون
Hárith said, “Hey, O thou that hast the form of Suráqa, why wert not thou saying such-like words yesterday?”
گفت حارث ای سراقه شکل هین ** دی چرا تو می‌نگفتی اینچنین
He replied, “At this moment I see destruction (before me).” He (Hárith) said, “Thou seest the most puny of the Arabs.
گفت این دم من همی‌بینم حرب ** گفت می‌بینی جعاشیش عرب
Thou art seeing naught but this; but, O thou disgrace, that was the time of talk, and this is the time of battle.
می‌نبینی غیر این لیک ای تو ننگ ** آن زمان لاف بود این وقت جنگ
Yesterday thou wert saying, ‘I pledge myself that victory and Divine aid will always be yours.’4045
دی همی‌گفتی که پایندان شدم ** که بودتان فتح و نصرت دم‌بدم