- When I endeavour to hide His (Love’s) secret, He lifts up His head, like a banner, saying, “Look, here am I!”
- چون بکوشم تا سرش پنهان کنم ** سر بر آرد چون علم کاینک منم
- In despite of me He seizes both my ears, saying, “O scatter-brain, how wilt thou cover it Cover it (if thou canst)!” 4735
- رغم انفم گیردم او هر دو گوش ** کای مدمغ چونش میپوشی بپوش
- I say to Him, “Begone! Though thou hast bubbled up (hast become fervid), (yet) thou art (both) manifest and concealed, like the soul.”
- گویمش رو گرچه بر جوشیدهای ** همچو جان پیدایی و پوشیدهای
- He says, “This body of mine is imprisoned in the jar, (but) like wine I am clapping hands (making a merry noise) at the banquet.”
- گوید او محبوس خنبست این تنم ** چون می اندر بزم خنبک میزنم
- I say to Him, “Go ere thou art put in pawn (confinement) lest the bane of intoxication befall (thee).”
- گویمش زان پیش که گردی گرو ** تا نیاید آفت مستی برو
- He says, “I befriend the day with (my) delicious cup until the evening-prayer.
- گوید از جام لطیفآشام من ** یار روزم تا نماز شام من
- When evening comes and steals my cup, I will say to it, ‘Give (it) back, for my evening hath not come.’” 4740
- چون بیاید شام و دزدد جام من ** گویمش وا ده که نامد شام من
- Hence the Arabs applied the name mudám to wine, because the wine-drinker is never sated.
- زان عرب بنهاد نام می مدام ** زانک سیری نیست میخور را مدام
- Love makes the wine of realisation to bubble: He is the cup-bearer to the siddíq (true lover) in secret.
- عشق جوشد بادهی تحقیق را ** او بود ساقی نهان صدیق را
- When you seek (the reality) with good help (from God), the water (essence) of the spirit is the wine, and the body is the flagon.
- چون بجویی تو بتوفیق حسن ** باده آب جان بود ابریق تن