- Like the flower-garden I have become many-hued and lovely: bow in homage to me, do not withdraw from me (in aversion).
- چون گلستان گشته‌ام صد رنگ و خوش ** مر مرا سجده کن از من سر مکش
- Behold my glory and splendour and sheen and radiance and colour! Call me the Pride of the World and the Pillar of the Religion!
- کر و فر و آب و تاب و رنگ بین ** فخر دنیا خوان مرا و رکن دین
- I have become the theatre of the Divine Grace, I have become the tablet on which the Divine Majesty is unfolded. 770
- مظهر لطف خدایی گشته‌ام ** لوح شرح کبریایی گشته‌ام
- O jackals, take heed, do not call me a jackal: how should a jackal have so much beauty?”
- ای شغالان هین مخوانیدم شغال ** کی شغالی را بود چندین جمال
- Those jackals came thither en masse, like moths around the candle.
- آن شغالان آمدند آنجا بجمع ** همچو پروانه به گرداگرد شمع
- “Say then, what shall we call thee, O creature of (pure) substance?” He replied, “ A peacock (brilliant) as Jupiter.”
- پس چه خوانیمت بگو ای جوهری ** گفت طاوس نر چون مشتری
- Then they said to him, “The spiritual peacocks have displays (with the Beloved) in the Rose-garden:
- پس بگفتندش که طاوسان جان ** جلوه‌ها دارند اندر گلستان
- Dost thou display thyself like that?” “No,” said he: “not having gone into the desert, how should I tread (the valley of) Mina?” 775
- تو چنان جلوه کنی گفتا که نی ** بادیه نارفته چون کوبم منی
- “Dost thou utter the cry of peacocks?” “Nay,” said he. “Then, Master Bu’l-‘Alam thou art not a peacock.
- بانگ طاووسان کنی گفتا که لا ** پس نه‌ای طاووس خواجه بوالعلا
- The peacock’s garment of honour comes from Heaven: how wilt thou attain thereto by means of colours and pretences?”
- خلعت طاووس آید ز آسمان ** کی رسی از رنگ و دعویها بدان
- Comparison of Pharaoh and his pretence of divinity to the jackal which pretended to be a peacock.
- تشبیه فرعون و دعوی الوهیت او بدان شغال کی دعوی طاوسی می‌کرد