Thy sisters are dwelling in the glorious Heaven: why dost thou behave like a sultan on account of (possessing) a carcase?
خواهرانت ساکن چرخ سنی ** تو بمرداری چه سلطانی کنی
Dost thou know at all what noble gifts that Sultan (God) gave to thy sisters?
خواهرانت را ز بخششهای راد ** هیچ می‌دانی که آن سلطان چه داد
How didst thou jubilantly take drummers (into thy service), proclaiming, ‘I am queen and mistress of the bath-stove’?”
تو ز شادی چون گرفتی طبل‌زن ** که منم شاه و رئیس گولحن
Parable of Man's being contented with (the goods of) this world, and his greed in seeking (them) and his indifference to the high and blessed estate of the spiritual who are his congeners (and are) crying, "Oh, would that my people might know!"
مثل قانع شدن آدمی به دنیا و حرص او در طلب دنیا و غفلت او از دولت روحانیان کی ابنای جنس وی‌اند و نعره‌زنان کی یا لیت قومی یعلمون
A dog saw a blind beggar in the street, and was rushing at him and tearing his cloak.1045
آن سگی در کو گدای کور دید ** حمله می‌آورد و دلقش می‌درید
We have (already) related this, but it is repeated (here) once again in order to strengthen (the effect of) the story.
گفته‌ایم این را ولی باری دگر ** شد مکرر بهر تاکید خبر
The blind man said to it (the dog), “Why, at this moment your friends are hunting and seeking prey on the mountain.
کور گفتش آخر آن یاران تو ** بر کهند این دم شکاری صیدجو
Your kinsfolk are catching onagers in the mountains: you are catching blind men in the streets.”
قوم تو در کوه می‌گیرند گور ** در میان کوی می‌گیری تو کور
O recalcitrant Shaykh, abandon this imposture: thou art (like) briny water, having gathered some blind men (around thee),
ترک این تزویر گو شیخ نفور ** آب شوری جمع کرده چند کور
(As though implicitly thou wert) saying, “These are my disciples, and I am (like) briny water: they drink of me and become blind.”1050
کین مریدان من و من آب شور ** می‌خورند از من همی گردند کور
Sweeten thy water with the esoteric Sea: do not make the foul water a snare for these blind ones.
آب خود شیرین کن از بحر لدن ** آب بد را دام این کوران مکن