- A king like Solomon and a vizier like Ásaf are light upon light and ambergris upon ‘abír.
- چون سلیمان شاه و چون آصف وزیر ** نور بر نورست و عنبر بر عبیر
- (When) the king (is like) Pharaoh and his vizier like Hámán, ill-fortune is inevitable for both.
- شاه فرعون و چو هامانش وزیر ** هر دو را نبود ز بدبختی گزیر
- Then it is (a case of) darkness, one part over another: neither intellect nor fortune shall be their friend on the Day of Judgement.
- پس بود ظلمات بعضی فوق بعض ** نه خرد یار و نه دولت روز عرض
- I have not seen aught but misery in the vile: if thou hast seen (aught else), convey (to them) the salaam (of felicitation) from me. 1255
- من ندیدم جز شقاوت در لام ** گر تو دیدستی رسان از من سلام
- The king is as the spirit, and the vizier as the intellect: the corrupt intellect brings the spirit into movement (towards corruption).
- هم‌چو جان باشد شه و صاحب چو عقل ** عقل فاسد روح را آرد بنقل
- When the angelical intellect became a Hárút, it became the teacher in magic to two hundred devils.
- آن فرشته‌ی عقل چون هاروت شد ** سحرآموز دو صد طاغوت شد
- Do not take the particular (individual) intellect as thy vizier: make the Universal Intellect thy vizier, O king.
- عقل جزوی را وزیر خود مگیر ** عقل کل را ساز ای سلطان وزیر
- Do not make sensuality thy vizier, else thy pure spirit will cease from prayer,
- مر هوا را تو وزیر خود مساز ** که برآید جان پاکت از نماز
- For this sensuality is full of greed and sees (only) the immediate present, (whereas) the Intellect takes thought for the Day of Judgement. 1260
- کین هوا پر حرص و حالی‌بین بود ** عقل را اندیشه یوم دین بود
- The two eyes of the Intellect are (fixed) on the end of things: it endures the pain of the thorn for the sake of that Rose
- عقل را دو دیده در پایان کار ** بهر آن گل می‌کشد او رنج خار