(When) the king (is like) Pharaoh and his vizier like Hámán, ill-fortune is inevitable for both.
شاه فرعون و چو هامانش وزیر ** هر دو را نبود ز بدبختی گزیر
Then it is (a case of) darkness, one part over another: neither intellect nor fortune shall be their friend on the Day of Judgement.
پس بود ظلمات بعضی فوق بعض ** نه خرد یار و نه دولت روز عرض
I have not seen aught but misery in the vile: if thou hast seen (aught else), convey (to them) the salaam (of felicitation) from me.1255
من ندیدم جز شقاوت در لام ** گر تو دیدستی رسان از من سلام
The king is as the spirit, and the vizier as the intellect: the corrupt intellect brings the spirit into movement (towards corruption).
هم‌چو جان باشد شه و صاحب چو عقل ** عقل فاسد روح را آرد بنقل
When the angelical intellect became a Hárút, it became the teacher in magic to two hundred devils.
آن فرشته‌ی عقل چون هاروت شد ** سحرآموز دو صد طاغوت شد
Do not take the particular (individual) intellect as thy vizier: make the Universal Intellect thy vizier, O king.
عقل جزوی را وزیر خود مگیر ** عقل کل را ساز ای سلطان وزیر
Do not make sensuality thy vizier, else thy pure spirit will cease from prayer,
مر هوا را تو وزیر خود مساز ** که برآید جان پاکت از نماز
For this sensuality is full of greed and sees (only) the immediate present, (whereas) the Intellect takes thought for the Day of Judgement.1260
کین هوا پر حرص و حالی‌بین بود ** عقل را اندیشه یوم دین بود
The two eyes of the Intellect are (fixed) on the end of things: it endures the pain of the thorn for the sake of that Rose
عقل را دو دیده در پایان کار ** بهر آن گل می‌کشد او رنج خار
Which does not fade and drop in autumn—far from it be the wind (breath) of every nose that cannot smell!
که نفرساید نریزد در خزان ** باد هر خرطوم اخشم دور از آن
How the Demon sat on the place (throne) of Solomon, on whom be peace, and imitated his actions; and concerning the manifest difference between the two Solomons, and how the Demon called himself Solomon son of David.
نشستن دیو بر مقام سلیمان علیه‌السلام و تشبه کردن او به کارهای سلیمان علیه‌السلام و فرق ظاهر میان هر دو سلیمان و دیو خویشتن را سلیمان بن داود نام کردن