English    Türkçe    فارسی   

4
130-139

  • At one time you make the breath to be a eulogy and a (pleasing) message; at another time you make the breath to be a satire and a foul speech. 130
  • گاه دم را مدح و پیغامی کنی ** گاه دم را هجو و دشنامی کنی
  • Understand, then, (from this case) the cases of other winds; for from a part the intellect perceives the whole.
  • پس بدان احوال دیگر بادها ** که ز جز وی کل می‌بیند نهی
  • God sometimes makes the wind vernal: in December He divests it of this kindliness.
  • باد را حق گه بهاری می‌کند ** در دیش زین لطف عاری می‌کند
  • He makes it a sarsar (intensely cold and violent) for the people of ‘Ád; again, He makes it perfumed (balmy) for Húd.
  • بر گروه عاد صرصر می‌کند ** باز بر هودش معطر می‌کند
  • One wind He makes (deadly as) the poison of the simoom; He (also) makes the advent of the east-wind to be delightful.
  • می‌کند یک باد را زهر سموم ** مر صبا را می‌کند خرم‌قدوم
  • He hath founded (stablished) the wind of the breath in you, in order that thereby you may judge analogically of every (other) wind. 135
  • باد دم را بر تو بنهاد او اساس ** تا کنی هر باد را بر وی قیاس
  • The breath does not become speech without (assuming the quality of) gentleness or harshness: it is honey for one set of people and poison for another class.
  • دم نمی‌گردد سخن بی‌لطف و قهر ** بر گروهی شهد و بر قومیست زهر
  • The fan is moving for the benefit of the (favoured) person, and for the subjugation of every fly and gnat.
  • مروحه جنبان پی انعام کس ** وز برای قهر هر پشه و مگس
  • Why (then) should not the fan of Divine fore-ordainment be fraught with trial and probation (by means of good and evil)?
  • مروحه‌ی تقدیر ربانی چرا ** پر نباشد ز امتحان و ابتلا
  • Inasmuch as the part, namely, the wind of the breath or the fan, is naught but a cause of injury or advantage,
  • چونک جزو باد دم یا مروحه ** نیست الا مفسده یا مصلحه