A hundred loathings like thorns are in thy heart: how should grief be the sign of rejoicing?
صد کراهت در درون تو چو خار ** کی بود انده نشان ابتشار
Where are the signs of love and charity and being pleased (with God), if what thou hast said of what passed is true?
کو نشان عشق و ایثار و رضا ** گر درستست آنچ گفتی ما مضی
I grant, forsooth, that the riches are gone: (then) where is (thy) desire (for spiritual riches)? If the torrent has gone by, where is the torrent-bed?
خود گرفتم مال گم شد میل کو ** سیل اگر بگذشت جای سیل کو
If (as thou pretendest) thine eye was (once) black and soul-inspiring, and if it is soul-inspiring no longer, (then) why is it blue?1755
چشم تو گر بد سیاه و جان‌فزا ** گر نماند او جان‌فزا ازرق چرا
Where are the signs of self-sacrifice, O sour one? The smell of false and empty words is coming (from thee): be silent!”
کو نشان پاک‌بازی ای ترش ** بوی لاف کژ همی‌آید خمش
Charity (for God's sake) hath a hundred signs within (in the heart): the good deed hath a hundred tokens.
صد نشان باشد درون ایثار را ** صد علامت هست نیکوکار را
If riches be consumed in charity, a hundred lives come into the heart as a substitute.
مال در ایثار اگر گردد تلف ** در درون صد زندگی آید خلف
A sowing of pure seeds in God's earth, and then no income! (That is impossible.)
در زمین حق زراعت کردنی ** تخمهای پاک آنگه دخل نی
If the (spiritual) ears of corn grow not from the gardens of Hú (God), then tell (me), how should God's earth be “spacious”?1760
گر نروید خوشه از روضات هو ** پس چه واسع باشد ارض الله بگو
Since this earth of mortality is not without produce, how should God's earth be (without it)? That (earth of God) is a spacious place.
چونک این ارض فنا بی‌ریع نیست ** چون بود ارض الله آن مستوسعیست