- The days of the body are increased by the spirit: mark what becomes of the body when the spirit goes (from it).
- جسم از جان روزافزون میشود ** چون رود جان جسم بین چون میشود
- The range of thy body is an ell or two, no more: thy spirit is a maker of swift flights to heaven.
- حد جسمت یک دو گز خود بیش نیست ** جان تو تا آسمان جولانکنیست
- In the spirit’s imagination, O prince, ‘tis (but) half a step to Baghdad and Samarcand.
- تا به بغداد و سمرقند ای همام ** روح را اندر تصور نیم گام
- The fat (white) of thine eye is two dirhems in weight: the light of its spirit (reaches) to the lofty region of the sky.
- دو درم سنگست پیه چشمتان ** نور روحش تا عنان آسمان
- The light sees in dream without this eye: without this light what would the eye be but ruined? 1885
- نور بی این چشم میبیند به خواب ** چشم بیاین نور چه بود جز خراب
- The spirit is unconcerned with the beard and moustache of the body, but without the spirit the body is a carcase and vile.
- جان ز ریش و سبلت تن فارغست ** لیک تن بیجان بود مردار و پست
- Such is the magnificence of the animal spirit: advance farther, behold the human spirit.
- بارنامهی روح حیوانیست این ** پیشتر رو روح انسانی ببین
- Pass beyond Man and (logical) disputation unto the shore of the sea of the spirit of Gabriel.
- بگذر از انسان هم و از قال و قیل ** تا لب دریای جان جبرئیل
- After that, the, spirit of Ahmad (Mohammed) will bite thy lip (kiss thee lovingly), and Gabriel will creep back in fear of thee,
- بعد از آنت جان احمد لب گزد ** جبرئیل از بیم تو واپس خزد
- And will say, “If I come one bow’s length towards thee, I shall be instantly consumed.” 1890
- گوید ار آیم به قدر یک کمان ** من به سوی تو بسوزم در زمان
- How the slave was indignant because no reply to his letter arrived from the king.
- آشفتن آن غلام از نارسیدن جواب رقعه از قبل پادشاه