The spirit is unconcerned with the beard and moustache of the body, but without the spirit the body is a carcase and vile.
جان ز ریش و سبلت تن فارغست ** لیک تن بی‌جان بود مردار و پست
Such is the magnificence of the animal spirit: advance farther, behold the human spirit.
بارنامه‌ی روح حیوانیست این ** پیشتر رو روح انسانی ببین
Pass beyond Man and (logical) disputation unto the shore of the sea of the spirit of Gabriel.
بگذر از انسان هم و از قال و قیل ** تا لب دریای جان جبرئیل
After that, the, spirit of Ahmad (Mohammed) will bite thy lip (kiss thee lovingly), and Gabriel will creep back in fear of thee,
بعد از آنت جان احمد لب گزد ** جبرئیل از بیم تو واپس خزد
And will say, “If I come one bow’s length towards thee, I shall be instantly consumed.”1890
گوید ار آیم به قدر یک کمان ** من به سوی تو بسوزم در زمان
How the slave was indignant because no reply to his letter arrived from the king.
آشفتن آن غلام از نارسیدن جواب رقعه از قبل پادشاه
Truly this desert hath no head or foot (top or bottom). That youth, (being) without a reply to his letter, is aggrieved
این بیابان خود ندارد پا و سر ** بی‌جواب نامه خستست آن پسر
And says, “Oh, ‘tis a wonder. How did the king give me no reply? Or (perchance) the carrier of the letter behaved treacherously because of the torment (of envy),
کای عجب چونم نداد آن شه جواب ** با خیانت کرد رقعه‌بر ز تاب
And concealed the letter and did not show it to the king; for he was a hypocrite and (like) a piece of water beneath straw.
رقعه پنهان کرد و ننمود آن به شاه ** کو منافق بود و آبی زیر کاه
I will write another letter by way of test and seek another accomplished messenger.”
رقعه‌ی دیگر نویسم ز آزمون ** دیگری جویم رسول ذو فنون
That heedless man ignorantly puts the blame on the Amir and the steward and the letter-carrier.1895
بر امیر و مطبخی و نامه‌بر ** عیب بنهاده ز جهل آن بی‌خبر