- God has called Himself Basír (Seeing), in order that His seeing thee may at every moment be a deterrent (against sin). 215
- از پی آن گفت حق خود را بصیر ** که بود دید ویت هر دم نذیر
- God has called Himself Samí‘ (Hearing), in order that thou mayst close thy lips (and refrain) from foul speech.
- از پی آن گفت حق خود را سمیع ** تا ببندی لب ز گفتار شنیع
- God has called Himself ‘Alím (Knowing), in order that thou mayst fear to meditate a wicked deed.
- از پی آن گفت حق خود را علیم ** تا نیندیشی فسادی تو ز بیم
- These are not proper names applicable to God: (proper names are merely designations), for even a negro may have the name Káfúr (Camphor).
- نیست اینها بر خدا اسم علم ** که سیه کافور دارد نام هم
- The Names (of God) are derivative and (denote) Eternal Attributes: (they are) not unsound like (the doctrine of) the First Cause.
- اسم مشتقست و اوصاف قدیم ** نه مثال علت اولی سقیم
- Otherwise, it would be ridicule and mockery and deception, (like calling) a deaf person Samí‘ (Hearer) and blind men Ziyá (Radiance); 220
- ورنه تسخر باشد و طنز و دها ** کر را سامع ضریران را ضیا
- Or (as though) Hayí (Bashful) should be the proper name of an impudent fellow, or Sabíh (Beautiful) the name of a hideous blackamoor.
- یا علم باشد حیی نام وقیح ** یا سیاه زشت را نام صبیح
- You may confer the title of Hájjí (Pilgrim) or Ghází (Holy Warrior) on a newborn child for the purpose of (indicating his) lineage;
- طفلک نوزاده را حاجی لقب ** یا لقب غازی نهی بهر نسب
- (But) if these titles are used in praise, they are not correct unless he (the person so described) possess that (particular) quality.
- گر بگویند این لقبها در مدیح ** تا ندارد آن صفت نبود صحیح
- (Otherwise), it would be a ridicule and mockery (so to use them), or madness: God is clear of (untouched by) what the unrighteous say.
- تسخر و طنزی بود آن یا جنون ** پاک حق عما یقول الظالمون