The blood-drinking (deadly) wilderness is named mafáza (place of safety); the vulgar call the leper Níkbakht (Fortunatus).
شد مفازه بادیه‌ی خون‌خوار نام ** نیکبخت آن پیس را کردند عام
They have described the prisoner of lust and anger and ambition by the name of Mír or Sadr-i ajall (most honourable prince).3125
بر اسیر شهوت و حرص و امل ** بر نوشته میر یا صدر اجل
To those prisoners of Doom (asírán-i ajal) the vulgar in (all) the lands have given the title of “most honourable Amírs” (amírán-i ajall).
آن اسیران اجل را عام داد ** نام امیران اجل اندر بلاد
They call high-placed (Sadr) him whose soul is (placed) low in the vestibule, that is to say, (worldly) power and riches.
صدر خوانندش که در صف نعال ** جان او پستست یعنی جاه و مال
When the king chose (matrimonial) relationship with an ascetic, this news came to the ears of (his) ladies.
شاه چون با زاهدی خویشی گزید ** این خبر در گوش خاتونان رسید
How the king chose the daughter of a poor ascetic for his son and how the ladies of the harem raised objections and disdained the (proposed) alliance with the dervish.
اختیار کردن پادشاه دختر درویش زاهدی را از جهت پسر و اعتراض کردن اهل حرم و ننگ داشتن ایشان از پیوندی درویش
The prince's mother, from deficiency of understanding, said, “According to reason and tradition equality (of rank) is requisite.
مادر شه‌زاده گفت از نقص عقل ** شرط کفویت بود در عقل نقل
Thou from stinginess and miserliness and shrewdness wishest to ally our son with a beggar.”3130
تو ز شح و بخل خواهی وز دها ** تا ببندی پور ما را بر گدا
He (the king) said, “It is a fault to call the righteous man a beggar, for through the grace of God he is spiritually rich.
گفت صالح را گدا گفتن خطاست ** کو غنی القلب از داد خداست
He is taking refuge in contentment because of piety, not because of meanness and laziness, like the beggar.
در قناعت می‌گریزد از تقی ** نه از لیمی و کسل هم‌چون گدا
The penury which arises from contentment and piety is distinct from the poverty and penury of the base.
قلتی کان از قناعت وز تقاست ** آن ز فقر و قلت دونان جداست