Thou wast fire: thou hast become light, O noble one; thou wast an unripe grape: thou hast become a (ripe) grape and raisin.
نار بودی نور گشتی ای عزیز ** غوره بودی گشتی انگور و مویز
Thou wast a star: thou hast become the Sun. Rejoice! God best knoweth the right.”
اختری بودی شدی تو آفتاب ** شاد باشد الله اعلم بالصواب
O Ziyá’u ’l-Haqq (Radiance of God) Husámu’ddín, take thy honey and cast it into the basin of milk,
ای ضیاء الحق حسام‌الدین بگیر ** شهد خویش اندر فکن در حوض شیر
To the end that that milk may escape from having its savour corrupted and may gain much increase of savour from the Sea of Deliciousness,
تا رهد آن شیر از تغییر طعم ** یابد از بحر مزه تکثیر طعم
(And) may be united with the Sea of Alast: when it becomes the Sea, it is delivered from every corruption;3425
متصل گردد بدان بحر الست ** چونک شد دریا ز هر تغییر رست
(If) it find a passage into that Sea of honey, no contamination will have an effect upon it.
منفذی یابد در آن بحر عسل ** آفتی را نبود اندر وی عمل
Roar like a lion, O Lion of God, in order that that roar may mount to the seventh tier (of Heaven)!
غره‌ای کن شیروار ای شیر حق ** تا رود آن غره بر هفتم طبق
(But) what knowledge (thereof) hath the weary surfeited soul? How should the mouse know the roar of the lion?
چه خبر جان ملول سیر را ** کی شناسد موش غره‌ی شیر را
(Therefore) write thy (spiritual) experiences with gold-water for the sake of every one of goodly substance whose heart is (deep) as the sea.
برنویس احولا خود با آب زر ** بهر هر دریادلی نیکوگهر
This spirit-augmenting discourse is (like) the water of the Nile: O Lord, let it seem blood to the eye of the Egyptian!3430
آب نیلست این حدیث جان‌فزا ** یا ربش در چشم قبطی خون نما
How the Egyptian entreated the Israelite, saying, "Of thine own intention fill a jug from the Nile and put it to my lips, that I may drink. (I beseech thee) by the right of friendship and brotherhood; for the jug which ye Israelites fill from the Nile for yourselves is pure water, while the jug which we Egyptians fill is pure blood."
لابه کردن قبطی سبطی را کی یک سبو بنیت خویش از نیل پر کن و بر لب من نه تا بخورم به حق دوستی و برادری کی سبو کی شما سبطیان بهر خود پر می‌کنید از نیل آب صاف است و سبوکی ما قبطیان پر می‌کنیم خون صاف است