- I do not bid you bestow gifts on me; nay, I bid you be worthy of the gifts (which I bestow);
- من نمیگویم مرا هدیه دهید ** بلک گفتم لایق هدیه شوید
- For I have rare gifts (coming) from the Unseen, which human beings durst not even ask for. 575
- که مرا از غیب نادر هدیههاست ** که بشر آن را نیارد نیز خواست
- Ye worship the star (planet) that makes gold: turn your faces towards Him that makes the star.
- میپرستید اختری کو زر کند ** رو باو آرید کو اختر کند
- Ye worship the sun in heaven, having despised the Spirit (which is) of high price.
- میپرستید آفتاب چرخ را ** خوار کرده جان عالینرخ را
- The sun, by command of God, is our cook: ’twere folly that we should say it is God.
- آفتاب از امر حق طباخ ماست ** ابلهی باشد که گوییم او خداست
- If thy sun be eclipsed, what wilt thou do? How wilt thou expel that blackness from it?
- آفتابت گر بگیرد چون کنی ** آن سیاهی زو تو چون بیرون کنی
- Wilt not thou bring thy headache (trouble and pain) to the court of God, saying, ‘Take the blackness away, give back the radiance!’ 580
- نه به درگاه خدا آری صداع ** که سیاهی را ببر وا ده شعاع
- If they would kill thee at midnight, where is the sun, that thou shouldst wail (in supplication) and beg protection of it?
- گر کشندت نیمشب خورشید کو ** تا بنالی یا امان خواهی ازو
- Calamities, for the most part, happen in the night; and at that time the object of thy worship is absent.
- حادثات اغلب به شب واقع شود ** وان زمان معبود تو غایب بود
- If thou sincerely bow (in prayer) to God, thou wilt be delivered from the stars: thou wilt become intimate (with God).
- سوی حق گر راستانه خم شوی ** وا رهی از اختران محرم شوی