- Ye worship the sun in heaven, having despised the Spirit (which is) of high price.
- می‌پرستید آفتاب چرخ را ** خوار کرده جان عالی‌نرخ را
- The sun, by command of God, is our cook: ’twere folly that we should say it is God.
- آفتاب از امر حق طباخ ماست ** ابلهی باشد که گوییم او خداست
- If thy sun be eclipsed, what wilt thou do? How wilt thou expel that blackness from it?
- آفتابت گر بگیرد چون کنی ** آن سیاهی زو تو چون بیرون کنی
- Wilt not thou bring thy headache (trouble and pain) to the court of God, saying, ‘Take the blackness away, give back the radiance!’ 580
- نه به درگاه خدا آری صداع ** که سیاهی را ببر وا ده شعاع
- If they would kill thee at midnight, where is the sun, that thou shouldst wail (in supplication) and beg protection of it?
- گر کشندت نیم‌شب خورشید کو ** تا بنالی یا امان خواهی ازو
- Calamities, for the most part, happen in the night; and at that time the object of thy worship is absent.
- حادثات اغلب به شب واقع شود ** وان زمان معبود تو غایب بود
- If thou sincerely bow (in prayer) to God, thou wilt be delivered from the stars: thou wilt become intimate (with God).
- سوی حق گر راستانه خم شوی ** وا رهی از اختران محرم شوی
- When thou becomest intimate, I will open my lips (to speak) with thee, that thou may’st behold a Sun at midnight.
- چون شوی محرم گشایم با تو لب ** تا ببینی آفتابی نیم‌شب
- It hath no Orient but the pure spirit: in (respect of) its rising, there is no difference between day and night. 585
- جز روان پاک او را شرق نه ** در طلوعش روز و شب را فرق نه
- ’Tis day when it (the Sun) rises; when it begins to shine, night is night no more.
- روز آن باشد که او شارق شود ** شب نماند شب چو او بارق شود