“I, Solomon, do not desire your kingdom; nay, but I will deliver you from every destruction;
من سلیمان می‌نخواهم ملکتان ** بلک من برهانم از هر هلکتان
For at this time ye are indeed slaves to the kingdom; the owner of the kingdom is he that escaped from destruction.”650
کین زمان هستید خود مملوک ملک ** مالک ملک آنک بجهید او ز هلک
Preposterously, O prisoner of this world, thou hast named thyself prince of this world.
بازگونه ای اسیر این جهان ** نام خود کردی امیر این جهان
O thou slave of this world, thou whose spirit is imprisoned, how long wilt thou call thyself lord of the world?
ای تو بنده‌ی این جهان محبوس جان ** چند گویی خویش را خواجه‌ی جهان
How Solomon, on whom be peace, showed affection and kindness to the envoys and removed (feelings of) resentment and injury from their hearts and explained to them the reason for declining the gift.
دلداری کردن و نواختن سلیمان علیه‌السلام مر آن رسولان را و دفع وحشت و آزار از دل ایشان و عذر قبول ناکردن هدیه شرح کردن با ایشان
“O envoys, I will send you as envoys (to Bilqís): my refusal (of the gift) is better for you than acceptance.
ای رسولان می‌فرستمتان رسول ** رد من بهتر شما را از قبول
Relate to Bilqís what marvellous things ye have seen concerning the desert of gold,
پیش بلقیس آنچ دیدیت از عجب ** باز گویید از بیابان ذهب
That she may know we do not covet gold: we have gotten gold from the gold-Creator,655
تا بداند که به زر طامع نه‌ایم ** ما زر از زرآفرین آورده‌ایم
At whose will the whole earth’s soil from end to end would become gold and precious pearls.”
آنک گر خواهد همه خاک زمین ** سر به سر زر گردد و در ثمین
On that account, O thou who choosest gold, God will make this earth silvern on the Day of Resurrection.
حق برای آن کند ای زرگزین ** روز محشر این زمین را نقره گین
“We have no need of gold, for we are very skilful: we make earthly beings entirely golden.
فارغیم از زر که ما بس پر فنیم ** خاکیان را سر به سر زرین کنیم